De muur van Geraardsbergen

De muur bekend door de vele wielrenners die ze trotseerden. Een muur is  bekend als iets wat ons afsluit van datgene  wat erachter ligt. Dit is  iets wat we omwille van de muur niet kunnen bereiken. Daardoor willen we het juist bereiken.

 Je ademt de lucht in op de heuvel die leidt naar de kapel op de top. Het gaat om een kapel die staat waar ze staat. Dit fungeert als een soort spiritueel hoogtepunt; een hoogtepunt dat je bereikt na lang ploeteren over deze steile kasseiweg door het bos. Bezweet bereik je deze top.

  In de kapel bevinden zich borden van onbekende stervelingen; stervelingen die hier voor ons baden om genezing; stervelingen die hier dankten voor een reeds plaatsgevonden genezing. Het is een plaats van gebed . Er hangen ook borden met daarop een gebed voor vermiste zonen. Dit zijn stervelingen die elk vanuit hun eigen levensweg streven naar één of ander spiritueel hoogtepunt; een hoogtepunt na een lang en vermoeiend pad vol kronkels.

Hoeveel generaties, voor dat er nog sprake was van wielrenners, streefden hier naar deze top? Hoeveel generaties vonden hier deze top? Is dit de Jungiaanse reis van de held? Is dit de top waarnaar mijn ziel onophoudelijk streeft? Is dit wat zich ook afspeelt in het onbewuste van deze vele duizenden wielrenners en hun toeschouwers?  In stilte vertoef ik op deze top.