NLD zoals fietsen met remblokken

NLD een woord dat alles betekent en tegelijk niets.

Onbekend in de samenleving en zelfs onbekend bij velen die er aan lijden.

Het is als fietsen met remblokken die voortdurend tegen de banden schuren en blijven schuren.

Eerst heb je niet door wat er aan de hand is. Je fietst in een groep en trapt en trapt. Langzaam maar zeker zie je alle fietsers om je heen voorbij fietsen; je bekijkt hun gezicht en de meeste van deze gezichten zijn heel ontspannen. Zelf trap je harder, steeds harder. De fietsers om je heen kijken je aan en begrijpen niet waarom jouw gezicht rood aanslaat. Tot het moment dat je stopt met trappen en eenzaam en verlaten achterblijft. Iedereen blijft maar vooruit fietsen.

Even later zie je een fietser met een lekke band. Hij spreekt je aan en meldt dat er hulp onderweg is. Hij bekijkt jouw fiets en merkt dat beide banden nog heel zijn en dat de ketting nog op haar plaats ligt. Hij vraagt waar het probleem ligt en je stamelt en blijft stamelen. De fietser naast jou kijkt je aan en zwijgt. Je ziet aan zijn blik dat hij niet begrijpt wat er aan de hand is.

“ Als de depannage hier is zullen ze wel naar jouw fiets kijken”, zegt hij.

Daar is de wagen. Eindelijk is er hulp. De band van jouw lotgenoot wordt in een mum van tijd geplakt. De man rijdt in een sneltempo verder en haalt de groep in. Dan wordt jouw fiets bekeken. Van onder tot boven; van boven tot onder. Men pompt de banden iets beter op en spant de ketting beter op en laat ook jou verder fietsen. Je fietst en fietst, je trapt en trapt. Elke beweging die je maakt vermoeit meer en meer jouw benen en kuiten. Je haalt de groep in maar verliest nadien meer en meer afstand ten opzichte van de groep, tot je uiteindelijk neervalt in het midden van de baan, tot een toevallige voorbijganger je ziet liggen. Hij bekijkt in een oogopslag jouw fiets en ziet de oorzaak van alle kwaad. Jouw remblokken zijn verkeerd afgesteld en schuurden voortdurend tegen jouw banden. Eindelijk weet je wat alle onheil heeft veroorzaakt. Eindelijk weet je waarom je niet kon fietsen zoals alle anderen.

Even onzichtbaar als deze remblokken sluipt NLD in alle terreinen van het menselijk leven. Het doordringt alles op school, het werk, de vriendschappen en relaties. Zo onzichtbaar, verborgen en onbegrepen. Zo onbekend en daardoor zo eenzaam. Dit is het einde van een lange weg. Het einde maar tegelijk ook het begin. De stroom van het leven stroomt verder en verder. De eisen van alledag blijven op je af komen. Nieuwe uitdagingen doen zich voor.